Even weg

Juist, om de nare kou en regen hier te ontsnappen gaan we maar eens even wat warmer oorden opzoeken de komende week. De Oekraiener kwam op het bizarre idee om maar eens een weekje naar Thailand te gaan omdat we toch tijd en geld te veel hebben (hij misschien), dus volgende week maandag vertrekt het vliegtuig naar Bangkok met toch wel zeer waarschijnlijk minstens 1 Nederlander en 1 Oekraiener aan boord.
We vliegen met de JAL, dus het is redelijk zeker dat we ook aankomen en dat we service krijgen onderweg (weg met Lufthansa!), en als alles daar ook goed gaat en we niet opgepakt worden voor de gigantische stash aan drugs die ik van plan ben in mijn achterwerk mee te smokkelen, dan zouden we de maandag daarop (4 december) weer veilig met beide benen op Japanse...eh...Eilandgrond moeten staan.

Deze periode schijnt in Thailand nog behoorlijk warm te zijn met een zeer lage kans op regen, dus waarschijnlijk hebben we het weer mee, en zo niet, erger dan Nederland of hier kan het toch niet.

Nou, misschien Engeland.

Ik heb overigens nog steeds geen eigen camera, en ook niet echt de financiele ruimte (of zin) om er een te kopen, dus het zal wel wegwerpwerk worden, wat betekent dat ik niet weet of ik foto's op de site zal kunnen gaan zetten, maar ik zal mijn best doen om in ieder geval iets te laten zien wat niet rechtstreeks uit een foldertje komt.

Op naar de Zon!

Vrije Tijd

Heel VEEL Vrije Tijd.

En die moet gevuld worden!
En wat is er nou een betere manier om Vrije Tijd te vullen, dan door een gezellig tripje te maken naar de plaatselijke waterval?
Juist, niet ver van waar ik woon ligt het prachtige Mino Park, met de even prachtige als kleine Mino Waterval.

Ik was wel verbaasd om te zien dat er echt zo dicht bij mijn natuurlijke leefomgeving zo'n mooie pittoreske berg met zo'n mooi park lag, en...uh...een waterval, haha. Het was een aardige waterval maar HEEL veel stelde het niet voor.
Maar ja, het is water, en het valt.

Ditmaal was ik in vrouwelijk gezelschap dat bewapend was met een Digitale Camera die BIJNA net zo klein was als de waterval zelf, dus ik heb iets hogere kwaliteit foto's in de aanbieding dit keer, maar ze zijn dus wel door een vrouw genomen. Een Chinese vrouw.
Dat je het weet.



En omdat er zo'n overweldigende roep om foto's is met INGEN zelf erop, een stukje service voor de dames:



Het parkje was ook voorzien van een Tempel-achtig gevalletje, wat meestal wel het geval is met Japanse parkjes, want die dingen schieten gewoon automatisch als paddestoelen uit de grond hier. Maar het was wel een MOOI Tempel-dingetje, dus vooruit, hij mocht blijven staan, maar alleen voor deze keer.



En op de terugweg waren er apen! Ik was van tevoren al door iedereen gewaarschuwd dat er op deze berg apen in het wild rondliepen, dus ik was al helemaal voorbereid met mijn Harnas en Goedendag op pad om alles van mij af te slaan wat te dichtbij durfde te komen, maar er was dus geen AAP te bekennen op de heenweg.
Ik wou al op zoek gaan naar een willekeurige Japanner om het geld dat ik niet betaald had terug te vragen, maar op de terugweg kreeg ik toch waar ik uiteindelijk echt voor gekomen was (wat kan mij zo'n pisstraaltje schelen?): De Aapjes!

En HOE. Het STIKTE ervan. De ene AAP na de andere AAP zeg ik je!
En omdat ze natuurlijk wel zo'n beetje aan menselijk bezoek gewend zijn, zijn ze ook zo brutaal als de spreekwoordelijke Neten! Brutale Apen zogezegd, ahaha.
Iedereen die langskwam en ook maar iets redelijk zakvormigs in zijn handen had werd het onderwerp van nauwkeurig onderzoek, maar ik liet me niet zomaar beroven van mijn overheerlijke doos chocolade-koekjes, dus ik heb gevochten voor mijn LEVEN als een soort van Ernesto Hoost, maar dan...uh...blank.

Uiteindelijk konden we er maar 1 tegelijk op de foto krijgen, en die is dan nog maar nauwelijks belicht ook. Zo donker was het HELEMAAL niet, maar ja, je kan ook gewoon niks overlaten aan een (Chinese) vrouw met een camera. Mijn telefoon-camera deed het beter, maar het kost altijd een godsvermogen om die foto's te versturen, en mijn telefoonrekening is al hoog genoeg deze maand, dus we doen het even zo:



Dat was het wel weer even voor vandaag.
De volgende keer meer!