I like to Move It.

ZZZZZZZZzzzzzzooooooooooo!

Het is gebeurd! De Grote Verhuizing is achter de spreekwoordelijke rug, en ik ben niet langer meer een inwoner van dat oude bouwvallige krot bovenop die berg, maar ik bezit (=huur) nu mijn EIGEN (=gehuurde) appartement in het wonderschone Minoh Centrum, voorzien van ALLE gemakken, zoals asfaltering.

Het heeft eventjes wat zweet en moeite gekost, maar de verhuizing is zonder problemen verlopen, en ik ben eigenlijk wel blij met mijn nieuwe pandje. Een mooi hoekkamer, die ook nog eens uitsteekt buiten de rest van het appartement, wat dus min of meer betekent dat ik geen buren heb, behalve 1 onderbuur, maar die zal meer last van mij hebben dan ik van hem, ahaha.

Ziehier den foto:



Dat is dus mijn kamer zo'n beetje in het centrum van die foto. Geinig optrekje, en relatief gezien helemaal niet duur, als je nagaat dat dit Japan is (Osaka nog wel) en dat het compleet van meubilair voorzien was, inclusief bed (met beddegoed), waterkoker, magnetron, twee tafeltjes met twee stoeltjes, 1 TV (met Kabelaansluiting, wat betekent dat ik nu NAAST de reguliere 6 zenders nog eens zo'n 5 andere zenders kan ontvangen met ALLEEN maar Tell-sell achtige troep! Woohoo!), badkamer met toilet, keuken met gasstelletje, wasmachine EN een gratis doos tissues wat natuurlijk niet mag ontbreken in de kamer van een eenzame student.

Het is dus een hoekkamertje, wat betekent dat ik overdag lekker veel licht heb en een mooi uitzicht, maar jammer genoeg ook dat ik 's avonds vervelend veel licht heb (er staat een Lantaarnpaal zo'n beetje PA(A)L voor mijn raam) en dat er meer ingangen zijn voor ongedierte om binnen te komen.
Ziehier!



Het bed is voorzien van een vrij dunne Futon aan de onderkant, en voor de rest is het gemaakt van KEIHARD STAAL, dus dat is echt SUPERRELAXED. Ik denk dat ik vandaag nog even een lekker matrasje of iets dergelijks erbij koop.
Voorts heb ik nog een leuk balkonnetje, wat ik kan gaan gebruiken voor het Drogen van Den Wasch, omdat ik helaas geen droger meer tot mijn beschikking heb, dus daarvoor moet ik ook nog even een constructie zien te vervaardigen, dus ik kan mijn lol nog op de komende tijd, ondanks het feit dat de Grote Toelatingsch-Examensch 2006 (tm) alweer voor de deur staan (volgende week zaterdag), en ik nog steeds niet echt de indruk heb dat ik uberhaupt iets weet.
Maar ja, Wij Zien Wel.

Over zien gesproken, ik heb ook een leuk balkonnetje dus, en van daaruit heb ik het volgende uit- danwel aanzicht:



Een typisch Japansch Woonwijk Tafereeltje. Niet zo imposant als het uitzicht dat ik in mijn Dorm kamer had, maar dat komt dan ook omdat hier WEL een vorm van Civilisatie is doorgebroken. Althans, 1 die uit meer bestaat dan slechts een kolonie kakkerlakken.

Voor de rest zit ik zo'n beetje om de hoek van het Stadhuis, dat gelegen is aan de Aorta van Minoh, dus in de omgeving is zo'n beetje ALLES wat ik nodig heb, inclusief Karaoke-bar, Videotheek, Supermarkt, Convenience Stores, VEEL verschillende soorten restaurants, De Mac, de Kentucky en de MisDo, het Station, een 100 Yen shop en....EEN HAIRSTYLER, joepie.

Dus ik zit wel even goed hier, lijkt me zo.

En nu: Nog Meer Boodschappen!

PS: Omdat ik van plan ben om me de komende week met mijn boeken op te sluiten in mijn kamer en al het contact met de buitenwereld af te kappen teneinde een bevredigend resultaat te bereiken op mijn niet-onbelangrijke examen volgende week, kan het zijn dat ik dus NIET reageer op E-mail naar mijn vaste adres.
Als er iets is, mail dan dus naar mijn TELEFOON; en ik raad jullie aan dat iedere 5 minuten te doen, want dat is natuurlijk grappig.

En nu weg!

Alweer een Update!

WOW!

Vorige week heb ik eindelijk na veel pijn en moeite alle papieren in kunnen leveren die benodigd zijn voor de aanmeldingsprocedure voor de Master Course hier aan de Osaka University of Foreign Languages and Studies (OUFLS!), en dat was me het papierwerk weer wel, het leek verdorie wel of ik een paarse opblaaskrokodil terug kwam vragen.

Maar goed, het benodigde werkstuk was af (en redelijk goed bevonden door mijn begeleidster), alles HERINGEVULD met Pen nadat ik zo voorzienig was geweest om de formulieren in potlood in te vullen WAT DUS HELEMAAL NIET MOCHT (SCHRIJF dat dan ergens!), en zelfs de kleurenkopieen van mijn Leidse Diploma en Cijferlijst waren ZO overtuigend dat ze geaccepteerd zijn als originelen, maar daar wil ik het verder MET NIEMAND over hebben :D

DUS! Was het tijd om eens wat aan ontspanning te doen, ondanks het feit dat de Grote Toelatingsexamens op 7 Oktober ook alweer voor de deur staan, maar ja, JE KAN NIET AAN DE GANG BLIJVEN natuurlijk.
Enige rust leek mij wel op zijn plaats in deze hektische dagen, dus ben ik met de plaatselijke Oekrainer (Ik weet nog STEEDS niet waar het ligt!) naar het niet-al-te-plaatselijke Strand getogen om wat Zon te Vangen, alsmede wat Zee en Golven, en vooral VEEL water in mijn oor. Wat zegt U?
We zijn gezellig naar het Strand geweest in een klein pittoresk GAT genaamd Isonoura, wat letterlijk "Achter de Kust" betekent, toepasselijker kan het niet, en verlatener en leger ook niet. Het had wel een mooi-gelegen station:



Dit dorpje, als het dat mag heten, ligt in de Wakayama Prefectuur, wat direct onder Osaka ligt en het was dus maar een luttele 2 uur met de trein in totaal, wat helemaal niet slecht is, maar dus wel betekent dat het echt van alle Beschaving verlaten is. Er waren erg weinig mensen, en zij DIE er waren, waren van middelbare leeftijd met lastige kinderen, of gewoon lelijk.



Maar we gingen natuurlijk voor de ZEE, ahum, en DIE was er in overvloed. Gelegen aan de rand van een aantrekkelijk industriegebied, met grote Olietankers aan de Horizon, was het een genot om te zwemmen te midden van...uh...Zand en Stenen.
Nou ja, het water was lekker koel en het deed de hitte vergeten, dus dat was goed.
Nou ben ik behoorlijk verwend door al die jaren in Zuid-Frankrijk, dus de golven waren niet echt om over naar huis te schrijven. Af en toe een klein kabbelend dingetje dat wanhopig probeerde het hoofd boven de rest van het water uit te steken, waarop iedere doodverveelde surfer zich op zijn bodyboard oprichtte met een twinkeling van hoop in de ogen die echter al gauw werd gesmoord door het feit dat de golf alweer was gaan liggen.

Ach ja, in ieder geval kan het niet misgaan met een Zonsondergang, en met een strand op het Westen zaten we in ieder geval goed.



Het feit dat er een bergketen in de weg zat verhinderde ons ervan om de zon echt in de zee te zien zakken, maar daar werd het niet minder mooi om, want Bergen zijn ook....uh....een geologisch verschijnsel.

Na een nacht te hebben verbleven in de hoofstad van Wakayama: Wakayama (zo zie je maar weer dat Nederlanders niet de enige zijn met weinig fantasie in het benamen van Provincies en Hoofdsteden), en Stad die ook COMPLEET gespeend was van enig leven, wat ons wel weer geholpen heeft goedkoop een degelijk Hotel te bemachtigen, zijn we NOG een dag naar hetzelfde strand geweest, want we zijn nou eenmaal hardleers.

De dag DAAROP echter, zijn we (weer) naar Nagashima Spaland geweest, het Pretpark waarover ik hieronder ook al berichtte, maar ditmaal hebben we gebruik gemaakt van het Tropisch Zwemparadijs Gedeelte, dat helemaal niet verkeerd was.
VEEL glijbanen, varierend in lengte en steilheid, deden me heel erg denken aan die goeie ouwe tijd in Amerika (3 weken) toen we naar Wet & Wild zijn geweest, daar had het erg veel van weg, en dat is goed.
De omgeving was ook niet te versmaden, en dan laat ik aan de verbeelding over of ik het heb over allerlei Achtbanen eromheen of over de vele slanke schaarsgeklede Deernes die rondliepen. Golfbewegingen zat in ieder geval.



En aan het eind van de dag even langs Nagoya geweest om wat te eten, wat voor de rest ook niks bijzonders was (de positiviteit straalt er weer vanaf vandaag :D )



En nu moet ik ophangen want de computerruimte gaat weer dicht. Deze week nog een avondje eten bij het plaatselijke Nederlandse Restaurant (ja echt!), een dagje schranzen met een groepje vriendinnen, en STOFZUIGEN! Joepie!