Ingen gaat voorlopig nergens heen

Maar dat zegt iedereen al jaren tegen me, dus dat komt ook niet als een schok.

Niet heel veel gebeurd sinds de verhuizingen 3 weken geleden, behalve dan dat ik vandaag EINDELIJK de uitslag van de Toelatingsexamens heb gehad, en dat ik:





Geslaagd ben!



Uiteraard

Van de 8 mensen die in dezelfde categorie zaten zijn er maar 4 geslaagd, waaronder dus ikzelf, en precies de 3 anderen die ik persoonlijk ken. Dus ik straal het gewoon uit op de een of andere manier, dat kan niet anders.

Dit betekent in effect dat ik dus vanaf april volgend jaar officieel de Master Course ga volgen hier, en dat heeft weer tot gevolg dat ik in aanmerking kom om mijn beurs te verlengen om de 2 jaar van die course netjes vol te kunnen maken, en...uh...iets met onderzoek of zo.

Mijn begeleidster hier heeft me overigens al laten weten dat ik beter op zoek kan gaan naar een ander (de zoveelste afwijzing door een Japanse vrouw :D ), wat mij eigenlijk alleen maar goed uitkomt, omdat ik dat eigenlijk zelf ook al wou, en ik wist niet precies hoe ik dat moest gaan brengen, dus dat scheelt weer.
Niet dat er iets met haar mis is, maar haar vakgebied ligt toch net even bezijden datgene waar ik ECHT interesse in heb (namelijk Dialect) dus het lijkt erop dat ik uiteindelijk toch nog ECHT kan gaan onderzoeken waar ik zin in heb :)

En de persoon waar ik voor terecht kan voor taalkundig onderzoek is ook een ontzettend vriendelijke en ERUDIETE (ik heb een nieuw woordenboek!) man, met wie ik wel redelijk op kan schieten, dus dat komt waarschijnlijk allemaal nog wel goed, tenzij niet.

Maar nu: Feest!
Uh...ik bedoel...studeren

Juist.